పొద్దు పొద్దున్నే లేచి సద్దులు కట్టుకొని పారా పలుగులు చేతబట్టి మూటలు నెత్తిన పెట్టుకొని సూర్యుడు పొడవక ముందే ఇంటి తలుపు గొళ్లెం పెట్టి పనుల కోసం పరుగులు మట్టి పనికి తట్ట పనికి...
ఎక్కడ ఎడారులు విరబూసినా అక్కడ వారి స్వేదజలపు సంతకమే ఎక్కడ మేడలు నింగిని ముద్దాడినా అక్కడ వారి శ్రమ పునాదిరాళ్ళ కేతనమే ఎక్కడ మన పయనం సుఖభోగమై సాగినా అక్కడ రహదారులై పరుచుకునేది దుఃఖభాజనమైన...
కాలం అద్భుతమైన మార్గాన్ని ఆలోచనామృతాన్ని కొత్త క్రాంతిని కళ్లముందు దృశ్యమానం చేస్తుంది వాస్తవాల నిజరూపాల తెర తూర్పు వాకిలి అవుతుంది అప్పటికి అర్థం కాకపోతే కప్పబతుకే అవుతుంది ఖాళీ కప్పే అవుతుంది. రేడియమ్, పాతనగరం...
కదలిరా కదలిరా కలసి కట్టుగా కదలిరా భారతావని శ్రామికుడా జగతి రథ ప్రగతి కార్మికుడా కటిక నేల చీల్చి నీవు సిరుల పంట రాల్చినావు ఉక్కు ముక్క మలచి నీవు గగన వీధి నిలిచినావు...
నువ్వెంత జీవమే లేని ఓ కణం.. కరోనా.. నీకు తెలియదేమో మానవజీవితం మొత్తం పోరాటాలమయమని.. అసలు మనిషి ఉద్భవమే ఓ సుదీర్ఘ పోరాటం అందమైన ఈ ప్రకృతి పరిపూర్ణమైన మానవ ఆకృతి ఎన్నో సంవత్సరాల...