చాలా ఏళ్లుగా నా చూపులు
దేశ చిత్రపటాన్ని చూస్తున్నాయి
నా జెండా
దేశానికి వచ్చి చాలా కాలమైంది
గడచిన జ్ఞాపకాల్ని
తనకోసం జరిగిన పోరాటాల్ని తలుచుకుంటూ
రెప రెప లాడటంలో పుష్పాలతో పాటు
కన్నీటి భాష్పాలను కూడా రాల్చుతోంది
ఇప్పుడు నా గుండె
మూడు రంగుల పై కూర్చుని ఆలోచిస్తోంది
రంగుల ఆంతర్యాన్ని నెమరేసుకుంటోంది
తెలుపు మాసిపోయింది
కాషాయం గోడమీది పిల్లిగా మారిపోయింది
ఆకుపచ్చ అలసిపోయి సేదతీరుతోంది
పోరాడే జెండాలన్నీ
ప్రస్తుతం పహారా కాస్తున్నాయి
అవి రెక్కలు తగిలించుకుని ఎగిరే ప్రయత్నం లో ఉన్నాయి
నిలదీసే గొంతులన్నీ సంకెళ్లను ఆశ్రయించి
న్యాయం కోసం ఆకాశాన్ని చూస్తున్నాయి
ఒకప్పటి పోరాట వీరుల గుర్తులన్నీ
చరిత్ర కోసం గోడలకు వేలాడుతున్నాయి
మన జీవితాలకు అద్దిన అనురాగ పరిమళం
ఇంకా అప్పుడప్పుడు వీస్తూనే ఉంది
ఎవరి గోల వాడిదనే సమాజానికి
జెండా కింద నిలబడి సెల్యూట్ చేయడం
రాజ్యాంగాన్ని గౌరవించడం అనేది
కాస్త ఎక్కువ కష్టమే మరి ..
ఏమైనా జెండా చర్చలకు వేదికైంది
విసిగిపోయిన జనాలకు సంబరాల రోజయ్యింది
కవులకు గుంపు ఫోటో గా మిగిలింది
కళాకారులకు పలకరింతల పాలపుంత అయింది
ఇప్పుడు ఎగురుతున్న అనేక జెండాల మధ్య
జాతీయ జెండా తన ఎజెండా మర్చిపోయింది
రావడం తెలుసును కానీ
వదిలి వెళ్లడం ఇష్టం లేక అన్నిటితో పాటు
ఆనందంగా ఎగరడం నేర్చుకుంది
శైలజామిత్ర, హైదరాబాద్