“ఒంటరితనం”…!

నిశిరాత్రిలో

కమ్మేసిన చీకటిలా

ఎడబాటులో

విడచిన బంధంలా

మౌనాన్ని

వరించిన ఏకాంతంలా

జ్ఞాపకాల వలలో

చిక్కిన చేప పిల్లలా

సుడులు తిరిగే

అనుభవాల సుడిగుండంలా

సంఘర్షణతో

బద్దలైన బతుకు చిత్రంలా

విషాదాన్ని

అలంకరించుకున్న కాలంలా

గుండె నిండా

పేర్చుకున్న నిర్వికారంగా

ఆలోచన

కుప్పలు పేర్చేఅవశేషంలా

వీటన్నిటితో

మనసుకు ముళ్ళు గుచ్చుకుంటే

గిలగిలలాడిన మదిలో

ఏర్పడే ఒంటరితనం

ఒంటరితనం బాధో, వరమోమరి

ఒంటరితనాన్ని

బాధగా స్వీకరిస్తే

భవబంధాలకు చిక్కి

బక్క చిక్కుతావేమో….?

ఒక్కసారి ఆలోచించు

ఒంటరితనాన్ని

వరముగా స్వీకరిస్తే అద్భుతమే

ఓ “ఒంటరి”

బంధాలకు చిక్కవు

భవబంధాలు తెంచుకుని

భగవంతుని

చేరే మార్గం ఒంటరితనమో

లోతుగా ఆలోచిస్తే

ఈ లోకానికి

ఒంటరిగానే వచ్చావు కదా

ఒంటరిగానే

లోకాన్ని విడుస్తావు కదా

ఈ లోపు

నీవు ఎన్ని మూటలు కట్టినా

ఏ ఒక్క మూటను తీసుకెళ్లలేవు

ఈ జీవన గమనంలో

నేను నాది అనే భావన విడిచి

మనది అనే భావనతో బ్రతుకు

నిన్ను నీవు మలుచుకో

నలుగురితో మసలుకో…!

డా. చింతపల్లి ఉదయ జానకి లక్ష్మి, వింగ్స్ ఇండియా పౌండేషన్ డైరెక్టర్, ఒంగోలు, Ph: 9440731068