సొంతూరికి పోతున్నా . . .

నడుసుకుంటు  ఉరుక్కుంటు

ఒంటెక్కి రైలెక్కి లారెక్కి  బండెక్కి

పడుకుంట లేసుకుంట

సెట్టునీడ ఆగుకుంట

దొరికింది తినుకుంట

వానలోన నానుకుంట

ఎండలోన ఎండుకుంట

రాత్రనక పగలనక

దూరమైన భారమైన

కాళ్లను లాగుకుంటు

లేనిబలం తెచ్చుకుంటు

మా సొంతూరికి పోతున్నా !

పని లేక

పైసలేక

పక్షివోలె బతుకైంది

దొరికిందే మెతుకైంది

చూరు నీడ ఇల్లైంది

కష్టకాలం పరదేశికి

సొంతూరే యాదికస్తది

సొంత ఊరే తల్లి తండ్రి

చిన్న పనులు ఐతేనేం

ఉన్న ఊరే బతికిస్తది

చెరువు నీరే పాశమైతది

నడవంగ నడవంగ

మా ఊరు రాకుండ ఉంటదా

దగ్గరే అనిపిస్తది

బతికినా అక్కడే ఇక

సచ్చినా అక్కడే

– కందాళై రాఘవాచార్య, నిజామాబాద్, 8106555633