కరోనా కరాళ నృత్యం వేళ
పంద్రాగస్టు పండగ
నిత్యం మ్రోగుతున్న మరణమృదంగం
తీరని గర్భశోకంతో తల్లి భారతి
కొవిడ్ క్రోథ జ్వాలలో
శాపంగా మారిన శార్వరి
అయినా…
జెండా ఊంఛా రహే హమారా అని
ఎలుగెత్తి పాడాలనే ఉంది
కానీ మాస్క్ తో మూసిన నోటితో పాడేదెలా?
సారే జహా సె అచ్చా అని
ఆనందంగా ఆడాలనే ఉంది
కానీ సోషల్ డిస్టెన్స్ తో ఆడేదెలా?
భక్తితో పతాక వందనం చేద్దామనే ఉంది
కానీ శానిటైజర్ పై దృష్టితో వందనమెలా?
ఈ నా మౌన వేదనాగీతం
భారతీ నీకు అంకితం
జె.శ్యామల
2 comments
15th August poem by Syamala is very realistic. Abhinandanalu.
మౌన వేదనాభరిత కవిత ?