ఆశ్చర్యంగా ఉంది కదూ…మాకు కూడా!
మా నీడల్లో కదలికలు మొదలైన మొదటిక్షణాల్లోనే
బ్రతుకుభూమిలో రేపటి నెరజల సంకేతాల ఆరంభం.
తెలియకుండానే ఆశల పొద్దుతిరుగుళ్ళన్నీ సొంతగూళ్ళవైపు.
ప్రభుత్వాల పునాది రాళ్ళయిన మేము సూన్య హస్తాలమిపుడు
స్థిరం లేని వలసనీడల్ని ఏరుకున్న కుటుంబచిత్రంగా మారి
బ్రతుకునావల్తో రహదారిసంద్రపు రహదారుల్లోకొచ్చాం.
లక్ష్మణ రేఖల హద్దుల వద్ద రక్షకభటుల నియంత్రణ
సాయమందిచాల్సిన చేతుల నిస్సహాయ చూపుల
వలలను నిస్సిగ్గుగా తెంచుకుని దూసుకెళ్తున్న మా
కండరాలు గడ్డలు కట్టిన శరీరాల్లో సాగదీయబడిన నరాలు
వేసే ముందడుగుకు రక్తాన్ని తోడుకొని సమాయత్తమౌతూ…
కడుపు పండినోళ్లు, మండినోళ్ళు,పసిమొగ్గలు
యౌవనధీరులందరూ బరువుల శిరోధార్యులై
మూడో ప్రపంచ సంగ్రామ సైన్యాన్నీ తలపిస్తూ…
పడుతున్న అడుగుల అనుదైర్ఘ్యతరంగాల కంపనలకు
నల్ల అనకొండ రహదారులన్నీ సిగ్గుతో వంకరలుపోతూ
జాలి లేని భానుడు సైతం మా చెమటధారల్ని ఎండిస్తూ..
అల్లంత దూరాన మావూపిరులకోదార్పునిస్తూ
చేతులు చాచి అక్కునచేర్చునే పిచ్చుకగూడుల్లో
ఆత్మీయ వాక్యాల శుభమస్తు బిందువులం మేమే!!!
కొత్తపల్లి ఉదయబాబు, సికింద్రాబాద్
