నిన్ను చూసే క్షణం కోసం ఇంద్రుడి లా సహస్రాక్షినవ్వనా
నిలువెల్ల కనులే చేసుకొని నీ రాక కోసం
చూడనా వాన చినుకుకై వేచే చకోరంలా
దారంతా పరిమళాల పారిజాతాలు పరువనా
తైల సంస్కారం లేని కురులు నీకై నిక్కి నిక్కి చూస్తున్నాయి
నీ నిరీక్షణలో క్షణమే యుగంలా సాగుతోంది
గాలిలో పరిమళం తెలుపుతోంది నీరాకని
నీ పరిమళమే రాకుంటే ఊపిరి పీల్చనంటుంది నాసిక
ఇంకా కనబడవేమని కళ్లు తమను తాము శపించుకుంటున్నాయి..
ఏ మాయ చేసావు నా కళ్ళు నిను తప్ప వేరేది చూడనంటున్నాయి
చెవులకు నీ అడుగుల సడి వినబడక నిట్టూరుస్తున్నాయి
కాళ్లకు ఏ ప్రేమ పాశం వేసావొ
నువొచ్చే దారివైపే అడుగులు పడుతున్నాయి.
నీ పాద స్పర్శకి వేచి అహల్య నవనా
నీకోసం కరిగే కన్నీరై ఉప్పొంగే నది నవ్వనా
చూసే కళ్ళు చెప్పలేవు, చెప్పే నోరు చూడలేదు
నిను చుట్టేయని కర కమలాలు ఎందుకు దండగ
నీకై వేచే అభిసారికకకై రావా కన రావా
గొంతులో కొట్లాడే గుండె తనలో నువ్వున్నావని చెబుతోంది
నువ్విక రాకుంటే నీ నిర్లక్ష్యపు ఆవలి గట్టున ఆగిపోతానంటోంది మది మరి.
అరుణ చామర్తి ముటుకూరు, హనుమకొండ
