నింగి గర్జించె

చుక్కల చీరలో సింగారించావని మురిసిపోకు

చక్కని చంద్రుడు పక్కనున్నాడని

పొగరు చూపమాకు

సిగలోన సూరీడుని తురిమావని

మాపై శివాలెత్తబోకు

ఎత్తులో ఉన్నావని ఎకసెక్కాలాడకు

కరిమబ్బు ముసుగేసి కనువిందు చేసేయ్

నింగికి నేలకు వారధినే వేసేయ్

సూర్య చంద్రులని కాసేపు దాచేయ్

సప్తవర్ణాల హరివిల్లుతో

అంబరం సంబరంగా కనరాగా

వ్యాఘ్రమువలె గర్జించె

మెరుపులనే మెరిపించే

ఆర్ద్రతతో ఆకాశం భారంగా అగుపించే

ఘనమైన మేఘం వర్షాన్ని కురిపించే

ఒడిసిపట్టిన చినుకులను ఒదిలే వేళ

ప్రతి బిందువు పుడమిని తడిమే వేళ

ఆ కరుణారసహృదయ ఝరికి

విరులు తరువులు జీవజంతువులు పుణ్యనదిలో మునకలేసినట్లు మురిసిపోగా తడిసి ముద్దై కొత్తగా కనిపించే

ప్రకృతి తొలకరి జల్లులో

పులకరించే ప్రతి చినుకులో

ఆర్తితో అక్కున చేర్చుకునే

బావులు చెరువులు

దాహార్తినే తీర్చుకునే పిడచకట్టిన నోళ్లు

ఉగ్ర నారసింహుణ్ణి చందన లేపనంతో శాంతిమ్ప చేసినట్టు

పచ్చని పసరు పూసి

పుడమిగాయాలను మాన్ప

పలుగు పారలతో బయలుదేరెను  

ప్రకృతి వైద్యుడు

చిటపటల చిరుదాడి

చిరునామాకే ఎసరు పెట్టినా కానీ

చినుకు కోసమే కళ్ళలో వత్తులేసుకొని పరితపించే ఆ పిచ్చి మారాజు

నేల తల్లి కట్టిన ఎరుపు చీర

తీక్షణమైన ఎండలో వెలిసిపోయేనేమో

పచ్చని పట్టుచీరను కట్టి

మానాన్ని మట్టిలో కలిపోనీకుండా చేసే

ఈ పచ్చని చందమామకు

ఏమిచ్చిఋణం తీర్చుకోగలం

అవని అల్లకల్లోలం అవుతున్న

ఉత్పాతసమయాన

సరిహద్దుల్లో సైనికుడిలా కాపు కాస్తున్న

ఈ వీర జవానును ఏ సత్కారంతో సన్మానించగలం

పొలం గట్టుపై నడుం బిగించి నేనున్నానంటూ

ధైర్యాన్ని ఇస్తున్న రైతన్నకు

ఏ కవాతుతో వందనాలు

సమర్పించగలం

మట్టిని నమ్ముకున్నోడు మట్టిలో

కలిసేవరకు

స్వేదాన్ని చిందిస్తూ సేద్యాన్ని చేస్తూనే ఉంటాడు

కన్నతల్లిలా మన బొజ్జలు నింపుతూనే ఉంటాడు

నింగికీ నేలకూ వారధి వీడు

గుర్తింపునే కోరని కృషీవలుడే వీడు

మంజుల సూర్య, హైదరాబాద్