శిశిరాన
బోసిపోయిన చెట్లన్నీ
ఆకుపచ్చ రంగును అద్దుకుని
కళకళలాడుతున్నాయి
కల్లోలిత సముద్రం
పెల్లుబికిన బడబాగ్ని
వదిలి వెళ్ళిన చారికలు
ఏదో
ఒక బతుకు మూలలో సర్దేద్దాం
ప్రాథమ్యాలకూ
ప్రాధాన్యతలకూ
విలువ తెలిపిన కాలమిది
నిర్లక్ష్యాల మూల్యం
విడమిర్చిన కాలమూ ఇదే
కాస్త గౌరవిద్దాం
మృత్యు అంచున నిలబడినా
చేదు మాటల శూలాలు
గుండెల్లో పొడిచే
తూటాల ప్రవాహమిక చాలిద్దాం
ప్రతీకారేచ్ఛకు రాజుకునే
మంటల్లో అహాలను కాల్చివేసి
సరికొత్తగా అవతరించిన వగరుకు
ఉప్పూ కారం సరిపాళ్ళుగా కలిపేద్దాం
ఆటుపోట్లంటి కష్టసుఖాలు
తీపీ పులుపుల్లా అవిభాజ్యమై
ఉప్పొంగిపోవడమో కుంగిపోవడమో
జీవన నౌకకు అనవసర కృత్యాలే
అందుకే
వెలిసిపోయిన రంగులన్నీ
సరికొత్త హంగులతో
తాజాగా కాంతులీనుతున్నాయి
అచ్చం మన మనసుల్లాగే!
ఆస్వాదిద్దామా!!
రండి!!
ప్రకృతితో మమేకమౌదాం!
ఇక అంతా శుభకృతమే!!
– నస్రీన్ ఖాన్
