తడారిపోయిన పుడమి తనువులో
ఎడారిగా మారిన మనసు మైదానం
విచ్చుకుంటున్న మల్లె సొగసులతో
గుసగుసలాడుతూ
పండిపోయిన పత్రాలను సుతిమెత్తగా పలకరిస్తూ
చీకటిని చీల్చే చిరుకిరణమై
హాలికుని గుండె నిండా
హర్షాన్ని నింపేందుకు
హరివిల్లు అందాలు ఒక్కొక్కటిగా
లేలేత కన్నుల్లో రంగుల పడవలై
జలజలా పరుగులు తీయడానికి
విరహంతో వేగిన నింగీనేల ఒక్కటై
సరిగమల సరదాలను పంచుకునేందుకు
మూగవోయిన మువ్వలన్నీ
మబ్బుల పరదాలు తొలగించుకొని
ఒక్కో మెట్టు వయ్యారంగా దిగుతూ
తాపంతో తల్లడిల్లుతున్న ఆశల
కళ్ళనిండా వసంతాలు పూయిస్తూ
వలపుల పంట పండించేందుకు
చినుకుల దరువులతో
చిత్రమైన సవ్వడి చేస్తూ
చలన రహిత హృదయాలకు
చైతన్య పుప్పొడి నద్దుతూ
తరువుల తలలపై తళుకుల ముత్యాలను గుమ్మరిస్తూ..
నవనవోన్మషంగా
నయనానందకరంగా
తీయని జ్ఞాపకాల నెలవై
ఆకాశపు అంచులు దాటి
ఆనంద విహారియై
కవిత్వపు భావోద్వేగాలకు ఆలవాలమైన
చిరునవ్వుల అమృతం తొలకరి జల్లై కురుస్తోంది!
వురిమళ్ల సునంద, ఖమ్మం