భగభగలాడుతున్న భానుడు
ఎందుకో శాంతి మంత్రం పఠించాడు
నల్లని మేఘాల కురులను
ఆకాశం సవరించింది
మేలిముత్యాల్లాంటి చినుకులను
కానుకచేసి నేలపై జారవిడిచింది
చిటపటలాడే ఎండ
చిటపట చినుకుల దృశ్యంగా మారిన క్షణాలు
బోనమెత్తిన ఆషాఢంలా ఉన్నాయి
తొలకరి చినుకంటే చిలిపి జ్ఞాపకాలేకాదు
నేల దాహం తీర్చే ఆకాశాన్ని
సిద్ధంచేసిన బుతుచక్రముంటుంది
ఆకలితీర్చే రైతు నాగలి తొలిఅడుగుకు తోరణం కట్టిన కృతజ్ఞతా ఉంటుంది
తన ఒడిలో తలదాచుకున్న చిన్నారికి వెచ్చని స్పర్శను పొదిగిన అమ్మలా
భూమాత ఒడిని చేరిన చినుకు
ఆకుపచ్చని స్వప్నాన్ని నేలకు దింపి
స్నేహగీతాన్ని శ్రుతి చేస్తుంది
జీవనయానంలో వర్షపర్వాన్ని
కళ్ళకద్దుకుంటాడు రైతుసోదరుడు
దిగుబడితో ఋణం తీర్చుకుంటాను
అనుభూతిగీతాన్ని దాచుకుంటాడు కవిమిత్రుడు
సి.యస్.రాంబాబు
